Trouwambtenaar Yolanda

1 performer

Binnen en buiten

Trouwambtenaar

2 uur

3x3m

NL

Yolanda is een leuke gezellige trouwambtenaar die jou trouwdag extra karakter kan geven. Zij weet precies wat jij wilt op jou speciale dag! Heb jij behoefte aan een leuke energieke trouwambtenaar? Boek dan trouwambtenaar Yolanda op Showbird!

Hallo , ik ben Yolanda Ruiter,
Wat voor mij heel belangrijk is, is hoe iemand zich voelt.
Hoe jullie je voelen tijdens de ceremonie is belangrijk. Als ik jullie dat mooiste moment van de dag kan geven maakt mij dat ook gelukkig.

Waarom ben ik babs geworden?
Waarom wil ik trouwambtenaar worden? Dat is een lang verhaal….ga maar eens lekker zitten dan zal ik het vertellen.

‘De geboorte van mijn droom’
Mei 2016 is mijn broer overleden. Mijn oudere broer, mijn grote broer die alles eerder wist en eerder kon dan ik. Tot aan zijn dood. Zelf in zijn laatste periode is hij mijn held geworden! Mijn broer die in de laatste maanden van zijn leven het voor mekaar kreeg onbaatzuchtig te zijn. Hij heeft in een eindsprint zich ingezet voor patiënten middels een goed doel chemostoelen te schenken aan het Rode Kruis ziekenhuis in Beverwijk. Dat de patiënten die na hem chemo krijgen beter zullen zitten dan hij.
Op zijn begrafenis heb ik gesproken. Het maken van zo’n speech is toch wel een proces. Tijdens het schrijven kwamen steeds meer herinneringen boven waardoor ik bleef aanvullen en schrappen in de tekst. Na lang polijsten is er uiteindelijk een stuk van onderveer 20 minuten over gebleven.
Een week na zijn begrafenis heb ik een nature quest. Tijdens deze nature quest ga ik een bos in (in dit geval was het in Bant). Ik heb een matje, slaapzak en een fles water bij me. En daar zal ik het de hele dag mee moeten doen. Geen telefoon, geen horloge, geen kladblok met pen, geen eten of iets te snoepen. Helemaal niets. Alleen mezelf en die paar spulletjes. Samen met mij waren zijn er nog best wel wat mensen in het bos die deze uitdaging ook aangaan. Het is de bedoeling we uit elkaars gezichtsveld zitten en zeker geen contact met elkaar hebben. Ik zoek een plekje en ga mij installeren. Best even wennen dit. Ik zit met mijn rug tegen een grote dennenboom met een dikke stam. Ik heb ooit gelezen dat wanneer je met je ruggengraat tegen een boom aan gaat zitten dat deze boom je energie en kracht geeft. Nou dennenboom, kom maar op. Als ik goed en wel zit val ik eigenlijk meteen in slaap. Na een tijdje word ik wakker met een leeg hoofd. Geen idee hoe lang ik geslapen heb want ik heb geen tijd bij me. Ik heb geen hoofdpijn, geen pieker momentjes, geen gedachtes, helemaal niets. Dat is we heel bijzonder. Ik kijk rond. De takken van de bomen dansen zachtjes in de wind, het zonnetje komt heel af en toe achter een wolk vandaan en ik zie overal spinnetjes en torretjes lopen. Ik hoor vogeltjes fluiten en verder is het rustig. Mijn gedachten dwalen af naar mijn broer. Hey Hans, is het goed? Is het echt allemaal goed zo? Ben je echt gelukkig? Zoals op je rouwkaart stond? Kan je mij op een of andere manier laten weten dat het goed is? In welke vorm dan ook, denk je dat je dat lukt? Natuurlijk komt er niets. Vele uren kijk ik relaxed rond en ik heb nog steeds een heel leeg hoofd. Heerlijk is dit! Soms wil ik wel weten hoe laat het is. En dan ineens hoor ik een gepiep. Alsof iemand in een speelgoedbeestje knijpt. Piep piep piep…ik kijk om hoog om te zien wat voor vogel dit is. Nee het komt niet uit de lucht en het komt van lager. Het komt dichterbij, het komt van….ineens komt er een hertenkalf aan lopen. Ik kijk vol verbazing. Ik voel mijn hart bonken. Wat is dit mooi! Een hertenkalfje. Oooh waar is zijn moeder? Ooh straks komt zijn vader. Ik trek mijn benen in en maak mij zo klein mogelijk om de natuur niet te verstoren. Mijn hart bonkt nog harder. Het hertje komt steeds dichterbij. Tot ongeveer 3 meter afstand. Ik maak mij nog kleiner. Dan loopt hij een stukje terug en gaat liggen. Alsof hij heel even gecheckt heeft of het bij mij okay is. Wat is dit ongelooflijk mooi. Zo’n mooi lief klein en kwetsbaar schepseltje dat zo dicht bij mij gaat slapen. Hier is het veilig. Van al die mensen die in het bos zijn, kiest hij mij uit om te komen slapen. Dan hoor ik na een tijd ineens weer hetzelfde soort gepiep van de andere kant. Ja hoor, daar komt nog een hertenkalfje aanlopen. Het eerste hertje reageert op het gepiep. Ze springen met elkaar in het rond. Alsof ze blij zijn elkaar gevonden te hebben. Dan lopen ze springend en huppelend mijn kant op. Ze komen zo dichtbij. Mijn hart bonkt intussen in mijn keel. Aaaah wat moet ik doen. Ik mag ze niet aanraken. Dan lopen ze weer terug en gaan ze elk op een eigen plekje slapen. Wat is dit mooi! Wat een prachtige ervaring. Ik kan dit nu met niemand delen. En eigenlijk is het wel goed zo….hé mijn broer? Het is goed zo. Dank je Hans! Je bent niet alleen, je bent gelukkig. Dank!

1 uur ook mogelijk, prijs in overleg.

Deel deze pagina